Donkey Farm, Hannah en Mormonen
Door: RomieinDublin
Blijf op de hoogte en volg Romie
21 Juli 2012 | Verenigd Koninkrijk, Nottingham
Hee iedereen,
De eerste week is alweer bijna voorbij en wat ging het snel zeg! Ik ben inmiddels wel een beetje gesettled en de kinderen beginnen ook 'n beetje te wennen aan mijn aanwezigheid.
Soms vergeet Frederick mijn naam wel, dus noemt hij me voor het gemak maar Hannah. Eerst had ik het niet door, maar toen ik zei dat hij me gewoon 'Romie' kon noemen, maakte hij er Hannah-Romie van, haha :P
Vandaag zijn ze allebei naar een verjaardagsfeestje gegaan, dat op een kinderboerderij (Donkey Farm - ze hadden nogal veel ezels, vandaar de naam). Dat was natuurlijk een en al opwinding voor ze! Op de terugweg vielen ze dan ook in slaap in de auto.
Wat ik overigens heel raar vond, was dat alle kinderen een stuk van de verjaardagstaart mee naar huis kregen in zo'n zakje, met nog wat andere dingetjes (een lolly etc). Dat is dus blijkbaar traditie op een kinderfeestje: de taart wordt niet op het feestje zelf gegeten, maar achteraf meegegeven aan alle kinderen. Frederick had zijn stuk al fijngeknepen voordat we in de auto zaten, maar zo gaat dat nu eenmaal met kinderen haha.
Vanavond komen vrienden van Marleen en Stephen vanuit België, die blijven dan slapen en we gaan kaasfonduen.
Tot nu toe heb ik me geen moment hoeven te vervelen.
Zelfs als ik in de bus zit heb ik aanspraak: twee Amerikaanse jongens zaten in de rij voor mij en vroegen waar ik vandaan kwam (ik zie er blijkbaar heel buitenlands uit). Van daaruit ging het gesprek verder over waarom ik in Groot-Brittannië ben etc. en zij vertelden dat ze zendelingenwerk deden voor 2 jaar. Toen pas zag ik het naamkaartje dat ze op hun jas gespeld hadden op. "Church of Jesus Christ" kon ik nog net lezen. Aha, dat verklaarde een hoop waarom ze me aanspraken!! Ze wilden gewoon zieltjes winnen. En mijn vermoeden werd bevestigd toen ik een visitekaartje in handen kreeg gedrukt met de tekst: "Where do I go when I die?" en op de achterkant een of andere website.
Gelukkig moesten ze er een paar haltes eerder uit dan ik, zo was ik er op een mooie manier vanaf.
Ach ja, zo maak je nog eens iets mee.
Morgen gaan we een beetje sightseeing doen in de vorm van een National Trust Estate (een groot landhuis dat tevens een monument is, aangezien het wordt beheerd door de National Trust - een soort monumentenzorg/natuurbescherming) bezoeken.
Groetjes Romie
De eerste week is alweer bijna voorbij en wat ging het snel zeg! Ik ben inmiddels wel een beetje gesettled en de kinderen beginnen ook 'n beetje te wennen aan mijn aanwezigheid.
Soms vergeet Frederick mijn naam wel, dus noemt hij me voor het gemak maar Hannah. Eerst had ik het niet door, maar toen ik zei dat hij me gewoon 'Romie' kon noemen, maakte hij er Hannah-Romie van, haha :P
Vandaag zijn ze allebei naar een verjaardagsfeestje gegaan, dat op een kinderboerderij (Donkey Farm - ze hadden nogal veel ezels, vandaar de naam). Dat was natuurlijk een en al opwinding voor ze! Op de terugweg vielen ze dan ook in slaap in de auto.
Wat ik overigens heel raar vond, was dat alle kinderen een stuk van de verjaardagstaart mee naar huis kregen in zo'n zakje, met nog wat andere dingetjes (een lolly etc). Dat is dus blijkbaar traditie op een kinderfeestje: de taart wordt niet op het feestje zelf gegeten, maar achteraf meegegeven aan alle kinderen. Frederick had zijn stuk al fijngeknepen voordat we in de auto zaten, maar zo gaat dat nu eenmaal met kinderen haha.
Vanavond komen vrienden van Marleen en Stephen vanuit België, die blijven dan slapen en we gaan kaasfonduen.
Tot nu toe heb ik me geen moment hoeven te vervelen.
Zelfs als ik in de bus zit heb ik aanspraak: twee Amerikaanse jongens zaten in de rij voor mij en vroegen waar ik vandaan kwam (ik zie er blijkbaar heel buitenlands uit). Van daaruit ging het gesprek verder over waarom ik in Groot-Brittannië ben etc. en zij vertelden dat ze zendelingenwerk deden voor 2 jaar. Toen pas zag ik het naamkaartje dat ze op hun jas gespeld hadden op. "Church of Jesus Christ" kon ik nog net lezen. Aha, dat verklaarde een hoop waarom ze me aanspraken!! Ze wilden gewoon zieltjes winnen. En mijn vermoeden werd bevestigd toen ik een visitekaartje in handen kreeg gedrukt met de tekst: "Where do I go when I die?" en op de achterkant een of andere website.
Gelukkig moesten ze er een paar haltes eerder uit dan ik, zo was ik er op een mooie manier vanaf.
Ach ja, zo maak je nog eens iets mee.
Morgen gaan we een beetje sightseeing doen in de vorm van een National Trust Estate (een groot landhuis dat tevens een monument is, aangezien het wordt beheerd door de National Trust - een soort monumentenzorg/natuurbescherming) bezoeken.
Groetjes Romie
-
21 Juli 2012 - 19:06
Roos:
Hallo Romie,
Leuk om weer verrast te worden met je verhalen!!
Heb je nog een stuk van de taart kunnen proeven? Je had de adressen van die boys van de kerk kunnen uitwisselen, dit voor het geval we gegadigden hebben die we kunnen aanmelden.
Fijn weekend verder en lieve groetjes
Mutti -
23 Juli 2012 - 09:54
Marjo:
Hallo Romie,
Grappig dat Frederique je Hannah noemt. Klinkt niet gek ... Hannah-Romie.
Gelukkig dat je je al een beetje thuis voelt. Jij hebt in die eerste week ook al van alles meegemaakt. Het is altijd interessant om een poos in een andere omgeving met andere mensen samen te zijn.
Peter vraagt of je Robin Hood al gezien hebt.
Wij wensen je een fijne week en verheugen ons weer op je volgende verslag.
Groetjes,
Marjo en Peter -
26 Juli 2012 - 20:32
Hallo Romie:
Wat fijn dat het zo goed met je gaat, tot nu toe geweldig getroffen geloof ik.
Ik zie het al helemaal voor me, kindertjes die de godganse dag bidden, pas op dat steekt aan.
Gisteravond Saturday night fever gezien, naast me zaten 2 oudere dames, volgens mij hebben die ook af en toe een kruisje geslagen, ik hoorde ze naast me zuchten dat ze het een beetje TE vonden, ja verkeerde voorstelling gekozen, ik vond het zelf super leuk en mijn zussen ook. De Mutti met aanhang zat de rij voor ons. Nou Romie, ik probeer je weer te volgen zolang als we niet op vakantie zijn.
Heel veel groetjes, van Annie en Piet -
26 Juli 2012 - 20:33
Annie:
Ja, niet geplaatst door Hallo Romie, maar door Annie HA HA Ha -
31 Juli 2012 - 22:39
Anica:
Hee romie, weer leuk om je verhaal te lezen. Wel fijn al die ervaring die je opdoet met de kinderen, wie weet komt dat in schimmert nog eens van pas :). Wel zonde van het kapotte stuk taart. -
01 Augustus 2012 - 18:21
Wilma Smeets:
Hoi Romy
Leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt.
Maak er fijne weken van en geniet van de dingen wat je doet.
Groetjes wilma -
05 Augustus 2012 - 18:10
Anita Leenen:
Hoi Romie,
Je mams vertelde ons dat we jou ook kunnen volgen dus dat doen we dan ook zeker.
Volgens mij heb je het al aardig naar je zin. Heel leerzaam en tevens leuk.
Geniet van je fijne weken en veel pleizier.
Groetjes Anita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
