Next, please!
Door: RomieinDublin
Blijf op de hoogte en volg Romie
26 September 2011 | Ierland, Dublin
De Ieren willen niet graag vergeleken worden met de Engelsen / Britten, maar ze hebben zeker gewoontes overgenomen van ze.
Neem nou dat beroemde "queueing" (in de rij staan en netjes op je beurt wachten). Zowel bij het hoofdkantoor van DublinBus, het postkantoor, de supermarkt en zelfs bij bushaltes word je geacht om in de rij te staan. In het geval van de eerste vier voorbeelden word je dan vervolgens naar voren geroepen als je aan de beurt bent met een al dan niet gemompelde "next please". Ik heb geleerd dat de Engelsen dat doen omdat ze elkaar anders zouden afmaken haha =P.
Maar waarom de Ieren nu eigenlijk queuen? Ik heb geen idee.
Verder zijn er nog een aantal overeenkomsten tussen de Ieren en de Britten. Zo drinken ze hun thee met melk (en nemen voor het gemak aan dat iedereen dat doet), eten scones, jam en toast en zijn vaak overbeleefd: "sorry" en "please" hoor ik heel de dag door.
Wanneer je iets voor een ander hebt gedaan volgt er een stroom van dankbetuigingen in de trant van: "Thank you so much, you're a star!". En nee, dan heb je niet net iemands leven hebt gered, maar gewoon een kopietje gemaakt ofzo.
Ook het verbergen van emoties, met name irritaties/boosheid, is iets typisch Brits, maar wordt hier ook veelvuldig toegepast. Ook al is iemand nog zo lastig of veeleisend aan de telefoon, de beller wordt met een enthousiasme ontvangen aan de andere kant van de lijn alsof het een om een verloren vriend gaat.
Ik heb daar wel bewondering voor, voor dat optimisme. In Nederland heb ik vaak genoeg meegemaakt dat in een bedrijf de telefoon wordt opgenomen met een norse stem die eigenlijk wil zeggen: je verstoort mijn rookpauze/ het checken van prive-mail/ het bijwerken van mijn Hyves en/of Facebookpagina... etc. etc.
Wat me verder nog opvalt is dat de buschauffeur altijd wordt bedankt. In Nederland worden ze bedreigd/overvallen, maar in Dublin worden ze bedankt voor het veilig manouvreren van die huge dubbeldekkerbussen door de straten van het centrum. En als je dan eenmaal bent uitgestapt en je bent toevallig met kinderwagen/rolstoel/skateboard/rolschaatsen of whatever, en je wilt weten waar de stoep schuinafloopt, dan staan er overal bordjes met "RAMPS" erop, zodat je weet waar je makkelijk van de stoep af kunt.
Maar ja, je kunt zoval "ramps" hebben als je wilt, als je niet meer weet waar het verkeer vandaan komt en je wilt oversteken, dan ben je ook behoorlijk de pineut. Dus hebben ze overal "<--Look left/Look right-->" op het wegdek gekalkt. Wat een uitvinding! Je kunt dus bijna blindelings de weg over, zou je denken.. Maar pas op! Je kunt in Ierland al vanaf 10 (!!) rijlessen een voorlopig rijbewijs krijgen en dan mag je zomaar de weg op. Veel te gevaarlijk als je het mij vraagt. Misschien zijn al die hulpmiddelen in het verkeer dan toch geen overbodige luxe. Mocht je namelijk onder 'n auto komen, ga er dan niet vanuit dat de ambulance wel snel bij je zal zijn. Nee, die wordt namelijk niet gemakkelijk langs gelaten door een rij auto's. Queue-jumping is namelijk echt not done!
Neem nou dat beroemde "queueing" (in de rij staan en netjes op je beurt wachten). Zowel bij het hoofdkantoor van DublinBus, het postkantoor, de supermarkt en zelfs bij bushaltes word je geacht om in de rij te staan. In het geval van de eerste vier voorbeelden word je dan vervolgens naar voren geroepen als je aan de beurt bent met een al dan niet gemompelde "next please". Ik heb geleerd dat de Engelsen dat doen omdat ze elkaar anders zouden afmaken haha =P.
Maar waarom de Ieren nu eigenlijk queuen? Ik heb geen idee.
Verder zijn er nog een aantal overeenkomsten tussen de Ieren en de Britten. Zo drinken ze hun thee met melk (en nemen voor het gemak aan dat iedereen dat doet), eten scones, jam en toast en zijn vaak overbeleefd: "sorry" en "please" hoor ik heel de dag door.
Wanneer je iets voor een ander hebt gedaan volgt er een stroom van dankbetuigingen in de trant van: "Thank you so much, you're a star!". En nee, dan heb je niet net iemands leven hebt gered, maar gewoon een kopietje gemaakt ofzo.
Ook het verbergen van emoties, met name irritaties/boosheid, is iets typisch Brits, maar wordt hier ook veelvuldig toegepast. Ook al is iemand nog zo lastig of veeleisend aan de telefoon, de beller wordt met een enthousiasme ontvangen aan de andere kant van de lijn alsof het een om een verloren vriend gaat.
Ik heb daar wel bewondering voor, voor dat optimisme. In Nederland heb ik vaak genoeg meegemaakt dat in een bedrijf de telefoon wordt opgenomen met een norse stem die eigenlijk wil zeggen: je verstoort mijn rookpauze/ het checken van prive-mail/ het bijwerken van mijn Hyves en/of Facebookpagina... etc. etc.
Wat me verder nog opvalt is dat de buschauffeur altijd wordt bedankt. In Nederland worden ze bedreigd/overvallen, maar in Dublin worden ze bedankt voor het veilig manouvreren van die huge dubbeldekkerbussen door de straten van het centrum. En als je dan eenmaal bent uitgestapt en je bent toevallig met kinderwagen/rolstoel/skateboard/rolschaatsen of whatever, en je wilt weten waar de stoep schuinafloopt, dan staan er overal bordjes met "RAMPS" erop, zodat je weet waar je makkelijk van de stoep af kunt.
Maar ja, je kunt zoval "ramps" hebben als je wilt, als je niet meer weet waar het verkeer vandaan komt en je wilt oversteken, dan ben je ook behoorlijk de pineut. Dus hebben ze overal "<--Look left/Look right-->" op het wegdek gekalkt. Wat een uitvinding! Je kunt dus bijna blindelings de weg over, zou je denken.. Maar pas op! Je kunt in Ierland al vanaf 10 (!!) rijlessen een voorlopig rijbewijs krijgen en dan mag je zomaar de weg op. Veel te gevaarlijk als je het mij vraagt. Misschien zijn al die hulpmiddelen in het verkeer dan toch geen overbodige luxe. Mocht je namelijk onder 'n auto komen, ga er dan niet vanuit dat de ambulance wel snel bij je zal zijn. Nee, die wordt namelijk niet gemakkelijk langs gelaten door een rij auto's. Queue-jumping is namelijk echt not done!
-
29 September 2011 - 15:34
Olga:
Geweldig stukje dit, Romie! Een mooie observatie van de Ierse/Britse gewoontes! Ik heb ervan genoten, zeker omdat ik er ook veel van de Ameirkaanse gewoontes in herken.
De overdreven lof die je krijgt voor een simpele handeling ja, precies wat ik hier ook meemaak. En dat continue geplease en gethankyou, ik strooi er inmiddels ook mee in het rond, maar echt natuurlijk voelt het nog niet. Ik heb wel gemerkt dat het echt een soort gewoonte is en niet zo zeer een heel persoonlijk bedankje. Je wordt hier in ieder geval helemaal niet geacht om iets als 'niets te danken' erop terug te zeggen. Een passend antwoord is eerder een soort zelfingenomen 'hmhm'.
Leuk ook dat je ouders langs zijn geweest, dan kun je toch in het echt laten zien waar je hier allemaal over schrijft.
Groetjes! -
29 September 2011 - 15:34
Anniek:
OMG wat is dit herkenbaar. Bij bij wordt er ook de hele dag gedaan alsof ik echt helemaal geweldig ben als ik echt alleen iets heel kleins doe.
Aan de ene kant is die beleefdheid geweldig, maar ik begin er wel een klein beetje genoeg van te krijgen, t' is namelijk ook vaak nep... Nee, geef mij maar die norse hollanders die pas een compliment geven als je die echt verdient hebt, dan weet je tenminste waar je aan toe bent.
anniek -
29 September 2011 - 19:48
Yvon:
Wat leuk om te lezen! Na een maand ben je al veel te weten gekomen. Ik geniet mee! -
30 September 2011 - 15:05
Romie Leenen:
Bedankt voor jullie reacties :)
Klopt helemaal: het voelt niet echt natuurlijk om de hele tijd "please" of "sorry" of "thank you" te zeggen. Net als de vraag die ie-de-reen ALTIJD stelt: "How are you". Hier verwacht degene die de vraag stelt ook niet echt een antwoord of iets korts als: "I'm grand" of "not too bad".
Echt small talk; niet echt veelzeggend dus. Soms wordt 't wel vermoeiend ja, maar 't heeft ook wel wat.
-
04 Oktober 2011 - 22:04
Aleid:
Hey Romie,
Leuk stukje! Hier hoor ik ook de hele dag 'thank you' en 'sorry'. Volgens mij zijn wij Nederlanders maar een bot volkje in hun ogen :P. En ik vind het na een maand hier nog steeds raar dat mensen mij zomaar 'how are you' vragen, ook al weet ik dat ze eigenlijk niet echt een antwoord verwachten..
Groetjes Aleid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
